Σκέψεις ενός ιθαγενούς για το νομοσχέδιο περί ιθαγένειας

http://dhmopshfisma.blogspot.com/2010/01/blog-post_14.html
Μετά από την καταστολή μιας αυθόρμητης λαϊκής εξέγερσης από την σταλινική κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας, ο Μπρεχτ είχε γράψει το ποίημα «Η Λύση», όπου πρότεινε το εξής:

«Ύστερ’ απ’ την εξέγερση της 17 του Ιούνη,
ο γραμματέας της Ένωσης Λογοτεχνών
έβαλε και μοιράσανε στη λεωφόρο Στάλιν προκηρύξεις
που λέγανε πως ο λαός
έχασε την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης,
και δεν μπορεί να την ξανακερδίσει
παρά μονάχα με διπλή προσπάθεια. Δε θα’ ταν τότε
πιο απλό, η κυβέρνηση
να διαλύσει το λαό
και να εκλέξει έναν άλλον…;».

Πενηνταεφτά χρόνια αργότερα, το όραμα του μεγάλου ποι­ητή και θεατράνθρωπου γί­νεται πλέον πραγματικότη­τα. Ό,τι δεν κατόρθωσε η διοίκηση της πάλαι ποτέ Ανατολικής Γερμανίας είναι αποφασισμένη να το πετύχει η κυβέρνηση του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος, υπό τον πρωθυπουργό –και πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς –Γιωργάκη Ανδρέα Παπανδρέου. Πρόκειται για ένα με­γαλεπήβολο έργο μακράς πνοής, που αναμέ­νεται να αλλάξει άρδην το χαρακτήρα και την δομή της χώρας pas. Στηρίζεται δε, επακρι­βώς στους δύο βασικούς άξονες που περι­γράφει, οραματικώ τω τρόπω, ο Μπρεχτ, δη­λαδή στην «διάλυση του λαού» και στην «εκλογή άλλου».

Από τα δυο σκέλη του σχεδίου, είναι μάλλον η «διάλυση του λαού» που βρίσκε­ται στο πλέον προχωρημένο στάδιο εφαρ­μογής. Έτσι, η λατρεία της οικονομικής ανό­δου ως αυτοσκοπού και η άνοδος του λάιφ σταιλ ενορχηστρώθηκαν με ....... μαεστρία και αποτελεσματικότητα μέσω περιοδικού τύ­που και ιδιωτικής τηλεόρασης, αναδεικνύο­ντας ως πρότυπα κοινωνικού βίου μια σειρά λαμόγιων, παρασίτων, καταφερτζήδων, μπουρτζόβλαχων «επιχειρηματιών» και golden boys.

Ταυτόχρονα, η διάλυση των οικονομικών υποδομών της χώρας επιτεύχθηκε χάρη στην απαξίωση και καταστροφή της εγχώρι­ας βιομηχανίας, την ιδιωτικοποίηση κερδο­φόρων επιχειρήσεων, την υποβάθμιση της γεωργίας μέσω των οδηγιών της Ε.Ε., μιας αλλεπάλληλης σειράς σκανδάλων με δε­σπόζον αυτό του Χρηματιστηρίου, την προ­ώθηση της ιδεολογίας του καταναλωτισμού και της υπερχρέωσης και τη φιέστα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τέλος, η διάλυση της όποιας πίστης στην έννοια του έθνους και του πατριωτισμού επι­τεύχθηκε μέσω της συντονισμένης εργασίας πλήθους πανεπιστημιακών, επιφυλλι­δογράφων μεγάλων εφημερίδων, στελεχών της «ανανεωτικής» αριστεράς, κρατικά επι­χορηγούμενων Μη Κυβερνητικών Οργανώ­σεων, κρατικοδίαιτων οργανισμών και φορέων, μελών της «γενιάς του Πολυτεχνείου» εξεχώντων ευρωπαϊστών κ.λ.π. κ.λ.π.

Έχοντας φθάσει στην σχεδόν ολοκλη­ρωτική επιτυχία της «διάλυσης του λαού», μέσω της μακροχρόνιας διαδικασίας που περιγράψαμε, η οποία απαίτησε την συνερ­γεία πολλών και διαφορετικών κυβερνήσε­ων, η κυβέρνηση Παπανδρέου νιώθει πλέον έτοιμη να προχωρήσει στο δεύτερο στάδιο, την «εκλογή άλλου» [λαού]. Όχι ότι και εδώ δεν έχουν συντελεστεί ήδη αποφασιστικά βήματα. Πως αλλιώς θα χαρακτηρίζαμε άλλωστε την είσοδο ενός εκατομμυρίου λα­θρομεταναστών, τη γκετοποίηση περιοχών της Αθήνας και της επαρχίας, τη μεταβολή των ακριτικών μας νησιών σε χώρους πολυπολιτισμικής «υποδοχής», την παράδοση ολόκληρων τομέων της οικονομίας όπως η ναυτιλία, η γεωργία και οι οικοδομές στην μαύρη και ανασφάλιστη εργασία ενός μω­σαϊκού φυλών;

Τα σκληρά οικονομικά μέτρα και η γε­νικευμένη έλλειψη προοπτικής έχουν ήδη οδηγήσει πολλούς υποψήφιους γονείς να το ξανασκεφτούν ή να περιοριστούν στο ένα παιδί, εξαλείφοντας ακόμα γρηγορότερα —μέσω της γήρανσης του γηγενούς πληθυσμού — τους καθυστερημένο, ρατσιστικό και ανάξιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρω­σης ελληνικό φύλο. Ταυτόχρονα, η κατά­σταση στη χώρα οδηγάει ήδη πολλούς νέ­ους στην αναζήτηση καλύτερης μοίρας στο εξωτερικό, ειδικότερα όσων δεν βρίσκουν νόημα και ανταπόκριση στην ενασχόληση με την έρευνα, την παραγωγή και την δημιουρ­γία στην Ελλάδα.

Το νομοσχέδιο για την μαζική παραχώ­ρηση ιθαγένειας σε λαθρομετανάστες προ­χωράει ένα βήμα παραπέρα, αφού αναμέ­νεται να δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέους «έλληνες» πολίτες, ένα νέο λαό, πα­ντοτινά υπόχρεο στο κόμμα και την κυ­βέρνηση που απλόχερα του χάρισε ό,τι πο­λυτιμότερο διαχειρίζεται. Όταν, άλλωστε φθάσει στις χώρες προέλευσης των παρά­νομων μεταναστών το μήνυμα πως η Ελ­λάδα δίνει σχετικά εύκολα ιθαγένειες αναμένονται νέα, πολλαπλάσια κύματα υπο­ψήφιων πολιτών. Πιστή στις υποσχέσεις της, η κυβέρνηση θέτει τις προϋποθέσεις για την «πράσινη ανάπτυξη» της χώρας (δεδομένου ότι το πράσινο είναι το επίσημο χρώμα του Ισλάμ).

Χρέος μας, ως προοδευτικών πολιτών, είναι να χαιρετήσουμε αυτές τις εξελίξεις που συνιστούν μια νίκη της πολυπολιτισμικότητας έναντι της παρωχημένης έννοιας των «εθνικών κρατών». Χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες, αλλά το όραμα του Μπρεχτ έγι­νε πραγματικότητα στην σοσιαλιστική Ελ­λάδα του 2010. Είμαστε σίγουροι ότι η κυ­βέρνηση δεν θα επαναπαυθεί στις δάφνες τις, αλλά θα συνεχίσει να εργάζεται σκλη­ρά και για την υλοποίηση των οραμάτων του Έρικ Μπλαίρ, σε πρώτη φάση, και του Αγ. Ιωάννη του θεολόγου, σε δεύτερη.


Του Νίκου Βεντούρα
Εφημερίδα Ρήξη, 9-1-2009